Στο Β΄ επεισόδιο της Ελένης του Ευριπίδη, που μελετάμε αυτό το διαστημα στην τάξη, πραγματοποιείται ο αναγνωρισμός των δύο συζύγων.
Στο παρακάτω βίντεο, παρακολουθούμε ένα απόσπασμα από αυτή τη σκηνή, από μια παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Ας την παρακολουθήσουμε, κι ας τη συζητήσουμε (υποβάλλοντας τα σχόλιά μας)
Στο παρακάτω βίντεο, παρακολουθούμε ένα απόσπασμα από αυτή τη σκηνή, από μια παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Ας την παρακολουθήσουμε, κι ας τη συζητήσουμε (υποβάλλοντας τα σχόλιά μας)
Φαίνεται ότι ο σκηνοθέτης αυτής της παράστασης, ήθελε να πρωτοτυπήσει, απομακρύνοντας λίγο το δραματικό στοιχείο της τραγωδίας και προσθέτοντας κωμικό τόνο. Τα κωμικά στοιχεία της παράστασης φαίνονται τόσο από τις ενδυμασίες των προσώπων, όσο και από τις συμπεριφορές τους. Συγκεκριμένα, βλέπουμε τον χορό με μπουρνούζια στο σώμα και πετσέτες στο κεφάλι, με κουβάδες στα χέρια, ενδυμασία πιθενόν εμπνευσμένη από το πλύσιμο στο ποτάμι(αυτή την πληροφορία έδωσαν οι γυναίκες όταν μπήκαν στην πάροδο), τα οποία δεν θα τα φανταζόταν κανείς, αφού είναι έξω από τα δεδομένα της εποχής. Βέβαια, η πρωτοτυπία του σκηνοθέτη δεν αποδεικνύεται μόνο στον χορό, αλλά και στην εμφάνιση και στην συμπεριφορά του Μενέλαου. Εμείς περιμέναμε τον Μενέλαο να είναι γέρος, ρακοφόρος, σοβαρός κ.τ.λ. και τώρα ο σκηνοθέτης μας τον παρουσιάζει νέο, σχετικά σε καλύτερη κατάσταση απ' ό,τι τον περιμέναμε και επιπλέον φαίνεται και αρκετά κωμικό, ένας άνδρας γενναίος και δυνατός, να τρέχει πάνω κάτω για να ξεφύγει από μια γυναίκα. Παράλληλα, αλλαγή παρατηρείται και στην είσοδο του παλατιού, την έχει και διαδραματίζεται μπροστά από ένα πράσινο σκηνικό, στοιχείο που πιθανόν παραπέμπει στο Νείλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο παραπάνω απόσπασμα από το έργο "Ελένη" ο σκηνοθέτης έδωσε στην παράσταση του έναν πιο κωμικό τόνο κυρίως στις γυναίκες του χορού. Η ενδυμασία τους μοιάζει περισσότερο σε γυναίκες τις σημερινής εποχής απ' ότι σε γυναίκες εκείνης της εποχής (που ίσως αυτή η ενδυμασία μας δείχνει ότι πριν έπλεναν ρούχα σε κάποιον ποταμό). Το ότι μιλάνε και κραυγάζουν όλες μαζί είναι κάτι το πολύ "αστείο" και ίσως κάτι πολύ υπερβολικό για μια τραγωδία, αλλά ο σκηνοθέτης προσθέτει το δικό του ξεχωριστό στυλ! Το φόρεμα που φοράει η Ελένη θα μπορούσε κάλλιστα να το φορέσει και μια γυναίκα της εποχής μας σε κάποιο πιο επίσημο γεγονός. Όσο για τον Μενέλαο θα τον περιμέναμε σε χειρότερη κατάσταση, με κουρελιασμένα ρούχα και εξαντλημένο. Αντιθέτως ο σκηνοθέτης μας τον παρουσιάζει σε καλύτερη κατάσταση. Δεν υπάρχουν πολλά σκηνοθετικά στοιχεία (για τον λόγο του ότι η παράσταση γίνεται σε εσωτερικό χώρο) παρά μόνο το μνήμα του Πρωτέα και πράσινα πανιά από πίσω που ίσως μας παραπέμπουν στον Νείλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'αυτό το βίντεο παρακολουθούμε την σκηνή που η Ελένη αναγνωρίζει τον Μενέλαο
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι την άφιξη του αγγελιαφόρου.
Υπάρχουν αρκετές διαφορές απ'το προτότυπο κείμενο. Πρώτα απ'όλα ,οσκηνοθέτης
χρησιμοποιεί έντονα το κωμικό στοιχείο. Για παράδειγμα, ο χορός φοράει μπουρνούζια
και κρατάει κουβάδες. Επίσης, δεν υπάρχουν αρκετά σκηνογραφικά στοιχεία. Το μόνο
που υπάρχει είναι ο τάφος του Πρωτέα και το πράσινο φόντο που παραπέμπει στο
Νείλο. Επιπλέον, υπάρχουν διαφορές και στη συμπεριφορά των ηρώων. Ο Μενέλαος
για παράδειγμα, τρέχει για να μην τον πιάσει η Ελένη, κάτι που έρχεται σε αντίθεση
με το πρότυπο του γενναίου στρατάρχη. Ο χορός συμμετέχει έντονα στα γεγονότα.
Απορεί, γελάει, φωνάζει, στενοχωριέται λες και οι ήρωες είναι δικοί τους άνθρωποι.
Σε αφτό το βίντεο μας δίχνει ενα κομικό στοιχείο έργου που είναι ο χορός γιατι οι ενδυμασίες του χορού είναι διαφορετικές. Επίσης είναι μια σύχρονη παράσταση σε μοντέρνο χώρο και αυτό το καταλαβαίνουμε απο τα κουστούμια που φοράνε απο διάφορες εποχές. Τέλος το μόνο αντικείμενο που ιπάρχει είναι ο τάφος του Πρωτέα και το πράσινο φόντο αποικονίζει το Νείλο.
ΑπάντησηΔιαγραφή