Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Δ. Χατζή, Η τελευταία αρκούδα του Πίνδου

Παραθέτουμε παρακάτω τη συνέχεια του αποσπάσματος Η τελευταία αρκούδα του Πίνδου από το μυθιστόρημα του Δ. Χατζή, Το Διπλό Βιβλίο, το πρώτο μέρος του οποίου μελετήσαμε στο βιβλίο των Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄ γυμνασίου. Ας το διαβάσουμε (για να το δείτε όλο πατήστε το Διαβάστε περισσότερα στο τέλος):

Αυτό το ταξίδι της Κόνιτσας δεν το 'χε θελήσει, σε κανέναν λογαριασμό δεν το 'χε. Ο ξάδερφος που 'ταν εκεί, αυτός τον έφαγε να σηκωθεί και να πάει —είχανε λέει, να μιλήσουν. Πήγε. Ο ξάδερφος είχε, λοιπόν, και κείνος κάτι λεφτά, αυτόν περίμενε ν' ανοίξουν καθαριστήριον, έτοιμη την είχε και την ταμπέλα, Στεγνοκαθαριστήριον Ο Ήλιος —μαζί να τ' ανοίγανε —μαζί να δουλεύανε —σαν αδέρφια— σίγουρη δουλειά, σίγουρα τα κέρδη —Ντομπρινοβίτες είμαστε τέλος πάντων, κάτι ξέρουμε από τέτοια.
Ο Σκουρογιάννης τον άκουσε, φούσκωσε τα μάγουλα. Αν είναι για τα λεφτά, να του δώσει, του 'δινε μεταχαράς —σκοπό ν' ανοίξει καθαριστήριο δεν είχε κανέναν —κανένας ήλιος δεν του χρειάζεται. Ο ξάδερφος δεν κατάλαβε, δεν τον πίστεψε, τον ζόρισε ακόμα. Γιατί δεν θέλει να την ανοίξουνε τη δουλειά; Τι θα κάνει στο Ντομπρίνοβο; —νέος άνθρωπος ακόμα; Αν ήταν εδώ κανένας Σαββίδης, Γιαννόπουλος, μπορούσε να το εξηγήσει σ' αυτόν τον ξάδερφο πως ο Σκουρογιάννης έζησε έξω προλετάριος τόσα χρόνια —νόρμα, μιστός με κορδέλα στο δεκαπενθήμερο. Τώρα με τη σύνταξη, το μικρό του τον τόκο —δεν ήθελε, δεν χρειαζότανε καμιά δουλειά. Είπε, λοιπόν, πώς παιδεύτηκε πολύ, ήθελε τώρα να ξαποστάσει, το Ντομπρίνοβο, του φτάνει. Κ' είπε πάλι —να στα δώσω τα λεφτά —άνοιξε το, το μαγαζί σου.

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Μια πρωτότυπη δράση του ΕΚΕΒΙ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου

Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) με την αφορμή της Παγκόσμιας Ημέρας Βιβλίου (23 Απριλίου) απευθύνθηκε σε 12 από τους διακεκριμένους συγγραφείς που θα λάβουν μέρος στη φετινή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης ζητώντας τους να προσφέρουν ο καθένας ως συμβολικό δώρο προς τα παιδιά μια επιστολή / μήνυμα για τη χαρά της ανάγνωσης και την αγάπη για τα βιβλία.
Η πρώτη επιστολή ήρθε από τη συγγραφέα Σώτη Τριανταφύλλου, ας την απολάυσουμε:
Αγαπητά παιδιά,
Σας γράφω αυτό το γράμμα για να σας πω δυο-τρία πραγματάκια που έμαθα και που με έκαναν εκστατικά ευτυχισμένη. Σήμερα είμαι πολύ μεγάλη σε ηλικία: να φανταστείτε ότι ήμουν δέκα χρονών τον περασμένο αιώνα! Λοιπόν ακούστε:
Μερικοί άνθρωποι γίνονται ευτυχισμένοι κάνοντας εκδρομές και παίζοντας παιχνίδια, ενώ άλλοι χαίρονται με αγκαλίτσες και φιλάκια, με χορούς και με τραγούδια. Υπάρχουν αρκετοί που τους αρέσουν τα ωραία αντικείμενα. Όλα αυτά είναι σούπερ. Ωστόσο, αν πάρω παράδειγμα τον εαυτό μου, τίποτα δεν μου αρέσει περισσότερο από το να διαβάζω βιβλία. Όχι επειδή είμαι σπασίκλας και φύτουλας και όλ’ αυτά, αν και μπορείς να το πεις κι αυτό. Τα βιβλία είναι σαν ταξίδια και σαν παιχνίδια: διαβάζοντας πετάμε με μεγάλες φτερούγες σε τόπους μακρινούς, εξερευνάμε τις ζωές άλλων ανθρώπων, νιώθουμε αγαπούλες, συγκινήσεις· μέσα στις σελίδες βρίσκουμε εμπειρίες που μοιάζουν με τις δικές μας, ή, ακόμα καλύτερα, δεν μοιάζουν με τις δικές μας - είναι πιο καταπληκτικές! Θυμάμαι πως όταν διάβασα την ιστορία του Ροβινσώνα Κρούσου ένιωσα ανακούφιση: αν ναυαγούσα σε έρημο νησί, όχι μόνο θα επιζούσα αλλά θα περνούσα τέλεια. Τα βιβλία καθησύχασαν τους φόβους μου: κατάλαβα ότι η ζωή είναι μια περιπέτεια κι ότι ποτέ δεν θα βαδίσω μόνη – τα βιβλία θα με συνοδεύουν σαν ζωντανά πλάσματα, θα με παρηγορούν και θα χαϊδεύουν την ψυχή μου. Τώρα που σας γράφω, θυμάμαι ότι συχνά η ψυχή μου ήταν ταραγμένη: είχα ένα σωρό προβλήματα στο σχολείο και στο σπίτι· ένιωθα αγωνία και, μια νύχτα, νομίζω πως είδα φάντασμα.
Όμως, θυμάμαι επίσης πως, όταν ήμουν παιδί σαν εσάς, η καλύτερη ώρα της μέρας ήταν όταν διάβαζα τα βιβλία που τότε ονομάζαμε «εξωσχολικά». Τα εξωσχολικά ήταν πιο αστεία και πιο συγκινητικά από τα σχολικά, πράγμα φυσικό εφόσον το βιβλίο της γραμματικής δεν είναι αστείο και συγκινητικό. Ωστόσο, αν είμαστε τυχεροί κι έχουμε συμπαθητικούς και γλυκούληδες δασκάλους, η γραμματική, η αριθμητική, η ιστορία, η φυσική είναι κι αυτές σχεδόν αριστούργημα.
Επιστρέφω όμως στα μυθιστορήματα, στα διηγήματα, στους μύθους. Η χαρά της ανάγνωσης ήταν, κάπου κάπου, στενοχώρια. Τι παράξενο ε; Μερικές φορές, οι ιστορίες ήταν λυπητερές, στα παραμύθια οι ήρωες περνούσαν τα πάνδεινα: ένα κοριτσάκι που πουλούσε σπίρτα πάγωσε μέσα στο χιόνι, ένα αγοράκι χάθηκε στο άγριο δάσος... Παρότι έκλαιγα γοερά, ήμουν ευχαριστημένη: ένιωθα «κάτι». Θέλω να πω, δεν μπορούμε να χαμογελάμε διαρκώς: οι άνθρωποι γίνονται σοφότεροι νιώθοντας, κάπου κάπου, λύπη, οίκτο, αγανάκτηση. Κυρίως όμως, γίνονται εκστατικά ευτυχισμένοι: δοκιμάστε να ζήσετε τη ζωή του αναγνώστη και θα με θυμηθείτε.
ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο του ΕΚΕΒΙ

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Οι εννέα Καίσαρες του Β. Παπαθεοδώρου , σε ψηφιακή μορφή

Ένας καινούριος, οικονομικότερος και ευκολότερος τρόπος να απολαμβάνουμε τα αγαπημένα μας βιβλία είναι οι ψηφιακές εκδόσεις, που και στην Ελλάδα πια αρκετοί εκδοτικοί οίκοι μας προσφέρουν. Αν και οι περισσότεροι αναγνώστες προτιμούν ακόμα τις έντυπες εκδόσεις, όταν πρόκειται για δωρεάν ψηφιακά βιβλία, οι ενδοιασμοί μας μάλλον εξανεμίζονται...
Στις εκδόσεις Καστανιώτη μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν ένα παλιότερο βιβλίο του Β. Παπαθεοδώρου, το Οι εννέα Καίσαρες. Δεν έχετε παρά να πάτε στην ιστοσελίδα των εκδόσεων, εδώ, να εγγραφείτε και να κατεβάσετε το βιβλίο στον υπολογιστή σας. Επειδή η μορφή του αρχείου είναι epub, για να μπορέσετε να το διαβάσετε θα πρέπει να κατεβάσετε και να εγκαταστήσετε ένα  free e-book Reader, όπως π.χ. το FBReader. Θα βρειτε το αρχείο εγκατάστασης στη διεύθυνση : http://www.fbreader.org/downloads.php  (από το Old versions --> For Windows XP/Vista/7 computer)
Καλή επιτυχία και καλή ανάγνωση!

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου στο σχολείο μας!

Την Πέμπτη, 29 Μαρτίου, είχαμε την τιμή και τη χαρά να φιλοξενήσουμε για λίγο στο σχολείο μας, στη Σχολική Βιβλιοθήκη,  το συγγραφέα Βασίλη Παπαθεοδώρου. Μια ομάδα μαθητριών/ών της Γ΄ τάξης,  που είχε ασχοληθεί με το έργο του και κυρίως με το βιβλίο του Στη Διαπασών, είχε την ευκαιρία να συζητήσει με τον αγαπημένο συγγραφέα για το βιβλίο, τη συγγραφή αλλά και για άλλα θέματα που προβληματίζουν τα παιδιά σήμερα. Μας εξέπληξε ευχάριστα με την οικειότητα και τον αυθορμητισμό του, με την άνεση με την οποία κατάφερε να κερδίσει τους μαθητές από το πρώτο λεπτό. Τον ευχαριστούμε θερμά και από αυτή τη θέση και τον περιμένουμε να ξαναέρθει!

Ας ακούσουμε όμως τι λένε οι μαθήτριες/ες:

Βιόλα Ζ.
Την Πέμπτη 29 / 3 ήρθε στο σχολείο μας ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου, ο οποίος μας μίλησε για το βιβλίο του Στη Διαπασών. Μας είπε ότι την ιδέα να γράψει αυτό το βιβλίο τη βρήκε όταν άκουσε για έναν διαγωνισμό βιβλίου που είχε σχέση με την μουσική. Έτσι ήθελε να κάνει κάτι διαφορετικό. Για να γράψει το βιβλίο του πήρε περίπου ενάμισυ μήνα. Δεν τον δυσκόλεψε η συγγραφή του βιβλίου, αλλά η μουσική και πώς αυτή θα συνδεόταν με το κάθε κεφάλαιο. Ήθελε τα τραγούδια να είναι διαχρονικά για να μη θυμίζουν μια συγκεκριμένη χρονιά. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το γεγονός ότι συνάντησε μέσω Facebook ένα παιδί ακριβώς όπως ο ήρωας του βιβλίου, ο Θανάσης. Είχε και αυτός προβλήματα με το σχολείο και το χειρότερο, ό,τι κακό συνέβαινε αυτός τη πλήρωνε.
Ο κ. Παπαθεοδώρου ήταν πολύ φιλικός, μιλούσε τη γλώσσα μας, μας καταλάβαινε. Δε φοβόταν να χρησιμοποιήσει ' κακές ' λέξεις και αυτό φαίνεται και μέσα από το βιβλίο του. Ενθουσιάστηκε πολύ με το blog μας, γι' αυτό και ήθελε να μας συναντήσει από κοντά. Μας μίλησε για πράγματα που μας απασχολούν, όπως για παράδειγμα τη φιλία. Μας είπε ότι χαρακτηριστικό της φιλίας είναι η κτητικότητα. Θέλουμε ο φίλος μας να είναι μόνο δικός μας και κανενός άλλου. Ακόμη μας είπε ότι για να' ναι κάποιος ευτυχισμένος πρέπει να' ναι καλά με τον εαυτό του. Ένα ακόμη πράγμα που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι το γεγονός ότι δεν έχει διαβάσει ποτέ βιβλίο του από την αρχή ως το τέλος. Αυτό μας είπε ότι το κάνει επειδή βασίζεται περισσότερο στον αυθορμητισμό και λιγότερο στη λογοτεχνική ικανότητα. Η συνάντησή μας ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία. Ελπίζω να μου δοθεί ξανά η ευκαιρία να γνωρίσω τόσο αξιόλογους ανθρώπους.

Μαρίνα Στ.
Σήμερα απολαύσαμε μια πολύ ωραία συνάντηση με το συγγραφέα Βασίλη Παπαθεοδώρου στο σχολείο μας. Μας έλυσε πολλές απορίες που είχαμε σε ό,τι αφορά την συγγραφή του βιβλίου του “Στη Διαπασών”, αλλά μας έδωσε και πολλές χρήσιμες συμβουλές για το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε διάφορες καταστάσεις, που μας δυσκολεύουν στην ζωή μας. Κάτι που μου έκανε πολύ εντύπωση ήταν ο αυθορμητισμός που είχε. Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία μια και πολλοί από εμάς, αν όχι όλοι, δεν είχαμε συναντήσει προσωπικά κανέναν συγγραφέα. 

Σταύρος Δ.
Η συνάντηση με τον συγγραφέα Β.Παπαθεοδώρου ήταν μια ωραία εμπειρία, γιατί μας έλυσε πολλές απορίες για θέματα που αφορούν στα βιβλία του αλλά και γενικές ερωτήσεις, όπως πώς αποφάσισε να γίνει συγγραφέας, από πού εμπνέεται για τα βιβλία κ.ά.

Χριστίνα Ζ.
Η συνάντησή μας με τον συγγραφέα Βασίλη Παπαθεοδώρου, ήταν πάρα πολύ ωραία. Ο τρόπος που μιλάει είναι πολύ κοντά στους νέους, με προθυμία μας απαντούσε σε κάθε απορία. Μου έκανε εντύπωση και μου άρεσε το παράδειγμα που παρομοίαζε τον πραγματικό φίλο με έναν τοίχο, δηλ. πάνω σε έναν τοίχο μπορείς να στηριχτείς, σε προστατεύει π.χ αέρας, βροχή. Αν νευριάσεις λίγο, μπορεί να τον χαράξεις, αλλά αν θυμώσεις πολύ, μπορεί να τον διαλύσεις... Επίσης μου άρεσε που ήταν φιλικός μαζί μας.

Μάρκος Στ.
Η συνάντηση με τον κ. Βασίλη Παπαθεωδώρου, συγγραφέα κυρίως νεανικών βιβλίων, ήταν αρκετά επιμορφωτική και ενδιαφέρουσα. Μας μίλησε για τα βιβλία που έχει γράψει, και συγκεκριμένα από πού έχει εμπνευστεί τους ήρωες των βιβλίων του και τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει. Μας έδωσε χρήσιμες συμβουλές, μια από τις σημαντικότερες πιστεύω ήταν το να διαχειριζόμαστε σωστά τα προβλήματα μας, ώστε να μην ‘μιζεριάζουμε’. Μπορώ να πω ότι όλοι είχαμε σχετικά άγχος για την επίσκεψη ενός τόσου σπουδαίου συγγραφέα και κάνεις δεν περίμενε ότι θα ήταν τόσο κοντά με εμάς, όχι στην ηλικία, αλλά στην ΄γλώσσα’, τη νεανικότητα και τις απόψεις.

Γραμματική Λ.
Την Πέμπτη 29/3/12 στο σχολείο μας ήρθε ο κ. Βασίλης Παπαθεοδώρου. Ο συγγραφέας αυτός μου έκανε μεγάλη εντύπωση, διότι είναι ένας άνθρωπος πολύ ανοιχτός, συμπαθητικός και πολύ κοντά στο εφηβικό κοινό. Ο κ. Παπαθεοδώρου μας μίλησε για πολλά πράγματα τα οποία αφορούν τόσο στην συγγραφή όσο και στην πορεία του για να φτάσει ως εδώ που βρίσκεται τώρα. Από τα λόγια του κατάλαβα ότι είναι από τους ανθρώπους που σέβονται την άποψη του άλλου, διότι μας είπε ότι δεν τον ενδιαφέρει άμα το σχόλιο που θα του κάνει κάποιος είναι αρνητικό ή θετικό, γιατί και αρνητικό να είναι θα του μείνει σαν μάθημα για την επόμενη φορά που θα γράψει ένα νέο βιβλίο. Επίσης, μας είπε ότι για να γίνει κάποιος συγγραφέας θα πρέπει να αγαπάει αυτό που κάνει, να είναι αφοσιωμένος, να έχει το ταλέντο για να το πετύχει σε υψηλό βαθμό και να είναι κατά κάποιο τρόπο αυθόρμητος τύπος. Μετά την συνάντηση μας με τον κ. Παπαθεοδώρου συνειδητοποίησα ότι όλο αυτό το πακέτο το έχει και γι’ αυτό είναι και ένας πετυχημένος για έμενα συγγραφέας. Παράλληλα, του αρέσει να μπαίνει στο λογαριασμό που έχει στο facebook και να συνομιλεί με παιδιά τα οποία βρίσκονται στην περίοδο της εφηβείας και να ακούει τα παράπονα και τα προβλήματα τους για διάφορα ζητήματα. Τέλος, μας συμβούλεψε για πολλά πράγματα, τα οποία και ο ίδιος μικρός τα είχε περάσει και για πράγματα τα οποία και ο ίδιος τα έκανε μικρός ή και τα κάνει μέχρι και σήμερα και παραδέχεται το λάθος του. Είναι από τις λίγες φορές που έχω ακούσει έναν συγγραφέα να μιλάει με αυτόν τον τρόπο στα παιδιά και μου άρεσε πάρα πολύ και ελπίζω πολλοί συγγραφείς που θα προκύψουν στο μέλλον να είναι τόσο ανοιχτόμυαλοι και θετικοί άνθρωποι, όπως ο κ. Παπαθεοδώρου.

Κωστούλα Κ.
Η συνάντηση με τον κ. Βασίλη Παπαθεοδώρου ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Ο συγγραφέας ήταν πολύ φιλικός και πρόθυμος να μας μιλήσει. Μου έκανε εντύπωση το πόσο αυθόρμητος και ευγενικός ήταν. Δεν ήταν ένας τυπικός συγγραφέας και δεν είχε πρόβλημα να μιλήσει στη γλώσσα μας. Μου άρεσε αυτό που είπε για την αλλαγή των ανθρώπων: προς το χειρότερο είναι πολύ εύκολο να αλλάξουμε, αρκεί να αφεθούμε, ενώ προς το καλύτερο είναι πολύ δύσκολο, γιατί χρειάζεται να προσπαθήσουμε πολύ. Κάτι άλλο που με εντυπωσίασε είναι που ποτέ ο κ. Παπαθεοδώρου δεν διαβάζει το βιβλίο του από την αρχή μέχρι το τέλος. Ο συγγραφέας μας μίλησε για διάφορα θέματα που μας αφορούν, και για τον τρόπο που γράφει τα βιβλία του. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία και θα μου άρεσε να ξανασυναντούσα ένα τόσο ζεστό και οικείο καλλιτέχνη.
Για περισσότερες φωτογραφίες επιλέξτε τον παρακάτω σύνδεσμο: